1. Zoek huisartsen actief op

Benader huisartsen met affiniteit met Kansrijke Start

Benader huisartsen die iets met Kansrijke Start ‘hebben’ of die gespecialiseerd zijn in een relevant onderwerp, zoals de zogenaamde kaderhuisartsen. Naast kaderhuisartsen uro- gynaecologie kunnen ook kaderhuisartsen GGZ een waardevolle Kansrijke Start partner zijn. Sommige huisartsen begeleiden zelf nog bevallingen. Zij zijn meestal ook lid van de Verloskundige Samenwerkingsverbanden. Huisartsen die in een achterstandswijk praktijk houden, in een kinderrijke buurt werken en dus veel gezinnen op hun spreekuur krijgen, of die de zorg voor (aanstaande) jonge gezinnen gewoon belangrijk vinden, zitten vaker aan tafel bij coalities.

Maak gebruik van bestaande huisarts-overleggen

Wanneer een huisarts niet bij (ieder) overleg van de coalitie kan aansluiten, kun jij als coalitie ook naar de huisarts toegaan. In veel gemeente vinden reguliere overleggen plaats met huisartsen, bijvoorbeeld rond WMO, en lokaal gezondheidsbeleid. Ga na of dit in jullie gemeente ook het geval is en vraag of je Kansrijke Start daar onder de aandacht mag brengen. Misschien kan (een vertegenwoordiging) van de coalitie ook eens aansluiten bij een bestaand overleg van huisartsen zelf, of kun je aanhaken bij een bijeenkomst vanuit Nu Niet Zwanger waar huisartsen standaard bij worden betrokken.

De ROS in jouw regio kan je helpen het eerste contact te leggen.

2. Bekijk samen met de huisarts wat deelname kan opleveren

Check de bekendheid met Kansrijke Start

Check of huisartsen in jouw gemeente het belang kennen van de ‘Eerste 1000 dagen’ voor de rest van een leven en of zij weten wat het programma Kansrijke Start is. Uit een kwalitatieve enquête en een Ronde Tafelgesprek dat het ministerie van VWS organiseerde met onder andere huisartsen bleek namelijk dat hoewel 63% het belang van de ‘Eerste 1000 dagen’ kende, 75% van de ondervraagde huisartsen niet het programma Kansrijke Start kende. Wat hoopvol is, is dat 81% wel aangaf dat hij/zij aan Kansrijke Start zou willen deelnemen.

Laat weten waarom de huisarts onmisbaar is

Vertel huisartsen bij de uitnodiging voor een bijeenkomst of gesprek waarom zij onmisbaar zijn voor de andere partners – bijvoorbeeld vanwege hun rol bij vroegsignalering van (aanstaande) zwangeren in een kwetsbare situatie.

Verken samen de meerwaarde van deelname

Verken samen wat de deelname aan een coalitie huisartsen en hun patiënten concreet kan opleveren. Veel huisartsen weten niet naar wie ze patiënten kunnen verwijzen als er extra (niet medische) steun of begeleiding nodig is en geven aan dat het zou helpen als dit in kaart wordt gebracht. Of ze missen de terugkoppeling tijdens en na de zwangerschap vanuit verloskundigen of JGZ. Sluit zoveel mogelijk aan bij hun concrete behoefte.

Schep heldere verwachtingen

Formuleer een duidelijke vraag: wat verwacht je van hen? Inhoudelijke input in de verkenningsfase in een werkgroep, ambassadeurschap richting hun achterban of bestuurlijke borging van ketenafspraken? Ga in een gesprek na of deze verwachting terecht en ook haalbaar is voor de huisarts.

3. Maak deelname eenvoudig

Verken welke vorm van deelname haalbaar is

Maak aansluiting bij de coalitie gemakkelijk voor huisartsen en vraag wat ze nodig hebben. Moeten ze bij alle bijeenkomsten zijn of kun je ook veel per e-mail doen? Helpt het als je alvast informatie stuurt die zij kunnen delen met collega’s? Schikt het tijdstip van overleg? Vaak is het einde van de werkdag een geschikter moment dan midden op de dag.

Vergoeding?

Is een vergoeding van hun tijd nodig en mogelijk (bedenk dan wel dat je het gesprek hierover dan ook met andere partners moet voeren)?

4. Betrek ook andere deelnemers van de huisartsenpraktijk

Kijk – als de huisarts zelf niet kan – wie er mogelijk namens de huisarts kan aansluiten en bekend is met problematiek rond een kansrijks start. Denk aan:

• De praktijkondersteuner (POH) GGZ. Zij zien vaak jonge volwassenen met een mogelijke kinderwens;
• De POH-Jeugd. Zeker als dit een medewerker uit het buurt- of gebiedsteam is, kan deze een brugfunctie vormen tussen de huisarts en het sociaal domein;
• Hen zien we nu nog niet in de coalities, maar zij hebben wel veel contact met patiënten en kunnen misschien meedenken;
• Soms werken huisartsen samen in een huisartsengroep (HAGRO) met een manager die meer tijd heeft om regelmatig aan te sluiten en inhoudelijke input van de huisartsen in te brengen. Of kan de manager van het (zorg)netwerk waar de huisartsen bij zijn aangesloten aansluiten.
• Huisartsen zijn vaak regionaal georganiseerd in een coöperatie met een bestuur. In verschillende coalities is een vertegenwoordiger namens zo’n coöperatie lid van de coalitie. Hij of zij kan de plannen en ideeën delen en toetsen bij de achterban.

5. Structurele samenwerkingsafspraken

Voor structurele samenwerkingsafspraken met meerdere huisartsen in een gemeente of regio is het ook hier handig waar mogelijk aan te sluiten bij bestaande overleggen over andere onderwerpen (gezondheid, ouderen, enzovoort).

Wees niet ontmoedigd als het niet meteen lukt om een huisarts aan tafel te krijgen. Blijf verbinding zoeken vanuit de inhoud; houd hen op de hoogte, zo zien ze vanzelf wat hun mogelijke deelname voor (aanstaande) ouders in een kwetsbare situatie in hun wijk kan opleveren.

Wil je meer tips, ervaringen en voorbeelden voor een stevige samenwerking rond Kansrijke Start? Zie het Themadocument Samenwerking Kansrijke Start en lees het praktijkvoorbeeld uit Amstelveen en Aalsmeer.