Sinds 1998 zijn de mogelijkheden van mensen zonder geldige verblijfsvergunning om in Nederland gebruik te maken van de sociale voorzieningen, waaronder de gezondheidszorg, vrijwel tot nul teruggebracht. Toch wordt de gezondheidszorg regelmatig geconfronteerd met hulpvragen van mensen zonder papieren. Dit brengt zorginhoudelijke en medisch-ethische dilemma’s met zich mee. Iedereen die in de afgelopen jaren met deze groep mensen te maken heeft gehad, kent de verhalen over de vaak moeizame toegang tot de gezondheidszorg.
Maria van den Muijsenbergh is huisarts in Nijmegen en nauw betrokken bij de zorgverlening aan illegalen. In de praktijk merkt zij hoe groot de behoefte aan informatie is bij de mensen die in de gezondheidszorg werken. Dat geldt ook voor de vrijwilligers die in allerlei lokale steun- en actiegroepen bezig zijn mensen zonder papieren op te vangen en te ondersteunen. Dit boekje wil in deze informatiebehoefte voorzien.
Ziek en geen papieren geeft in het eerste hoofdstuk (achtergrond)informatie over leefomstandigheden, gezondheidstoestand en specifieke problemen van mensen zonder papieren, over het recht op medisch noodzakelijke zorg, de financiering ervan en de problemen die hulpverleners ondervinden. In negen korte hoofdstukken behandelt de auteur verschillende zorgsectoren en aandoeningen en de mogelijkheden en moeilijkheden om mensen zonder papieren medische zorg te verlenen.

Inhoud

Inleiding
1. Achtergrondinformatie
2. Huisarts
3. Ziekenhuis
4. Geestelijke gezondheidszorg
5. Chronisch ziek
6. Hiv en tbc
7. Zwangerschap en bevalling
8. Niet-professionele intermediairs
9. Medische redenen voor een verblijfsvergunning
10. Samen werkt het beter
Literatuur
Bijlagen

2004, ISBN 90 75955 42 1, paperback, 72 blz., bestelnr. 9P2004.05, € 12,50